Şimdi mi? Hala konuşuyoruz, hala gülüyoruz. Ve evet, her anında biraz daha heyecan, biraz daha zevk var. Hayat, bazen en beklenmedik anda en güzel sürprizleri sunuyor.İlk buluşmamız bir parkta oldu. Elimde termosla naber çayı, o elinde kamp sandalyesini getirmiş. “Doğada konuşalım, şehir sıkar,” dedi. Oturduk, konuştuk; hayallerden, korkulardan, en komik anılardan. Yaş farkı mı? İlk başlarda kafamı kurcaladı, “Bu çocuk benden 15 yaş küçük, ne düşünüyor acaba?” dedim. Ama Can’ın gözlerindeki o samimiyet, o merak, tüm endişelerimi sildi. Her buluşma bir macera, her bakışta bir kıvılcım. Sanki yıllardır uyuyan bir yanım uyanıyordu