mutlu olabilmek için Evlenmiştim.

Sevgili kızım, ilk aşkından ayrılma nedenin neydi bilmiyorum ama kendin saçma sapan nedenler dediğin için sana acele etmişsin, yanlış yapmışsın demek geliyor içimden... Öte yandan bu saatten sonra bunu söylemenin de faydası yok artık.

Evlenmeden önce birkaç yıl beklemişsin sanırım. Bu arada onun da harekete geçmesi gerekmez miydi? Yani bugünkü mutsuzluğunuzda onun da rolü var. Artık evlisin, eşin sana karşı çok iyi ise, bunca yıl sonra ortaya çıkıp aklını karıştırmakla hiç iyi bir şey yapmamış.
Çocuğun var mı bilmiyorum, yazmamışsın. Olmasa bile oturmuş bir evliliğin var... Onunlaysa geçmişte yaşadığın aşkın hatırası dışında hiçbir şey... Evlensen, nasıl bir evlilik yaşayacağın belli değil. Kadere inanmak gerekiyor, belli ki eşin senin kaderinde varmış.

Sana Bitir evliliğini, unutamadığın aşkına koş da diyebilirim. Ama bunun bir macera olacağını gayet iyi biliyorum.





En büyük aşklar bile evlilik kurumu içinde (istisnalar var tabii) eriyip gidiyor, geride sevgi ve saygı kalıyor. Kısacası sen şimdi yeniden alevlenen o eski aşk heyecanınla durumu iyi yorumlayamıyorsun.

Geri dönsen, eski günlerdeki gibi mi olur sanıyorsun? Aşkınız, eski ateşini korur mu sanıyorsun? Bence pişman olacağın bir şeyler yapmamalısın. Onu gidip görmen bile yanlışmış. Zaten bahane aramışsın görmek için. İnşaallah eşinle birlikte mutlu olursun..