Kliniğe yaptığı bir ziyaret sırasında

Sığınak Günleri ve İyileşme Süreci
Erhan tutuklandıktan sonra Lara geçici bir sığınağa yerleştirildi. İlk günlerde yemek yemiyor, konuşmuyor, geceleri korkuyla uyanıyordu.
Doktor Veliya onu ziyaret etti.
“Nasıl olduğunu görmek istedim.”
Lara ilk kez hafifçe gülümsedi.
“Beni fark ettiğiniz için teşekkür ederim.”
Zamanla Lara açılmaya başladı. Babasının yıllardır onu nasıl kontrol ettiğini, tehdit ettiğini ve suçluluk hissettirdiğini anlattı.
Jülide, Lara’yı bir psikologla görüştürdü. İlk seanslar zor geçti ama Lara yavaşça toparlanıyordu.
Polis soruşturması ilerledikçe, babasının daha önce de şiddet nedeniyle şikâyet edildiği ortaya çıktı. Lara’nın annesinin yıllar önce “ani bir hastalıktan öldüğü” iddiasının da şüpheli olduğu anlaşıldı.
—
Lara’nın Kararı
Bir ay sonra, Lara doktor, sosyal hizmet uzmanı ve psikoloğun bulunduğu bir toplantıda ilk kez kararlı bir sesle konuştu:
“Hamileliği devam ettirmek istemiyorum. Yeni bir hayat kurmak istiyorum.”
Kimse onu yönlendirmedi. Sadece dinledi.
Yasal ve tıbbi süreçler tamamlandıktan sonra Lara gerekli sağlık bakımını aldı. Bu dönem zorluydu ama aynı zamanda özgürleştiriciydi.
Zamanla okumaya başladı, istediği kıyafetleri seçti, sığınağın bahçesinde tek başına yürüdü.
Bir gün Doktor Veliya ona şunu söyledi:
“Geçmişin geleceğini belirlemek zorunda değil. Kim olmak istediğine sen karar verirsin.”
Ve Lara ilk kez buna gerçekten inandı.
Yol uzun olacaktı ama artık yalnız değildi. Özgürlüğünü, hakkını ve kendi sesini bulmuştu.